użytkowanie mebli

WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE UŻYTKOWANIA MEBLI
Materiały meblowe są odporne na wysoką temperaturę, parę wodną i wilgoć, jednak żeby długo cieszyć się kuchnią należy:
dbać o dostateczne wietrzenie, aby para wodna nie kondensowała się na meblach, używać wyciągu.
otwierać zmywarkę ok. 20 min. po ukończeniu programu, żeby para wodna skondensowała się wewnątrz urządzenia.
unikać rozlewania wody.
nie umieszczać ekspresu do kawy ani czajnika elektrycznego pod szafkami wiszącymi; ponieważ długofalowo para wodna szkodzi meblom.
nie stawiać gorących garnków bezpośrednio na blat bez użycia podstawki.
nie kroić bezpośrednio na blacie, używać deski do krojenia.
sprawdzać regularnie drożność odpływu wody w lodówce, zgodnie z instrukcją obsługi urządzenia.
kontrolować od czasu do czasu temperaturę krawędzi drzwi piekarnika (dopóki krawędź można dotknąć ręką, temperatura pozostaje poniżej 70oC, czyli w normie nagrzewania. Jeśli nie – należy poprosić serwis producenta o sprawdzenie szczelności drzwi piekarnika).
pamiętać, że porcelana i naczynia kamionkowe mają od sporu niepowlekaną powierzchnię, więc przy przesuwaniu po blacie mogą powstawać lekkie zarysowania.
WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE PIELĘGNACJI
Regularna pielęgnacja znacznie przedłuża życie mebli, dlatego aby utrzymywać kuchnie w higienicznym stanie należy:
stosować łagodne i rozpuszczalne w wodzie środki, wyraźnie przeznaczone do mebli kuchennych.
używać miękkiej szmatki lub gąbki, w żadnym razie ścierek powodujących zarysowania.
usuwać zabrudzenia tak szybko, jak to możliwe - świeże plamy dają się zazwyczaj lżej i w całości wywabić.
po czyszczeniu wytrzeć powierzchnię do sucha.
nie używać do czyszczenia pary wodnej pod ciśnieniem ani węża z wodą.
w żadnym wypadku nie używać rozpuszczalników, proszków do czyszczenia ani gąbek do czyszczenia garnków, ponieważ zniszczą powierzchnię tak silnie, że jej przywrócenie do stanu pierwotnego będzie niemożliwe.
KOMPENDIUM MATERIAŁÓW
Drewno
Lite drewno w szczególny sposób reaguje na wilgotność powietrza (pracuje). Zabezpieczenie powierzchni może tę cechę spowolnić, ale nie całkowicie wykluczyć. Należy więc dbać o to, żeby wilgotność powietrza w kuchni mieściła się między 40 i 70%. Kilkudniowe przekroczenia nie mają negatywnego wpływu. Są to również warunki najbardziej sprzyjające dla Użytkowników.
Cechami drewna są również: niejednolitość faktury, zróżnicowana struktura, kontrasty kolorystyczne, przebarwienia i sęczki – charakterystyczne dla materiału pochodzenia naturalnego. Właściwości te nie stanowią wady wyrobu, ale są wyznacznikiem dobrej jakości, więc ocena powierzchni powinna odbywać się z odległości min. 1 m, przy uwzględnieniu sztucznego i naturalnego źródła światła. Przedstawione na wzornikach wybarwienia i rysunki drewna nie są powtarzalne na frontach całego zestawu mebli, ze względu na ww. cechy materiału, należy również unikać domawiania frontów po pewnym czasie użytkowania kuchni, gdyż działanie promieni UV ma wpływ na zmianę koloru.
Fornir
Okleina naturalna to drewno skrawane na „plastry” (0,6-2 mm). Poprzez naklejenie forniru na płytę drewnopochodną uzyskuje się wygląd litego drewna i jednocześnie redukuje podatność na wilgotność powietrza. Właściwościami forniru są niejednolitość faktury, zróżnicowana struktura, kontrasty kolorystyczne, przebarwienia i sęczki, charakterystyczne dla materiału pochodzenia naturalnego. Cechy te nie stanowią wady wyrobu, ale są wyznacznikiem dobrej jakości.
Drewnopochodne – płyta wiórowa i MDF
Jest to zbiorcza nazwa materiału płytowego, powstającego z wiórów drewnianych. Płyta wiórowa jest produkowana z klejonych wiórów drewnianych, sprasowanych pod wysokim ciśnieniem, w temp. ok. 100oC. Powierzchnia jest zazwyczaj obłożona okleiną naturalną lub tworzywem sztucznym.
Płyta MDF produkowana jest podobnie, jednak z drobniejszych wiórów, co zwiększa ciężar płyty. Dzięki powierzchni z zamkniętymi porami z MDF-u wykonuje się frezowane (kształtowane trójwymiarowo) fronty foliowane lub lakierowane.
Tworzywa sztuczne
Stosowane są jako powierzchnia frontów, korpusów lub blatów. Rozróżnia się tworzywa dysplastyczne (laminat) i termoplastyczne.
Laminat może mieć jednolity kolor lub być zadrukowany dokerem. Jest szczególnie przyjazny do czyszczenia, ponieważ ma gładką i zamkniętą powierzchnię. Specjalnie na blat produkowane są unilamy, spełniające szczególne wymogi tej powierzchni roboczej.
Tworzywa termoplastyczne, takie jak folia PCV, stosowane są na powierzchnię frontów. Ich przewagą jest możliwość kształtowania powierzchni.
Kamień i płyty z tworzyw mineralnych
Najczęściej stosowanym na blat gatunkiem kamienia jest granit. Charakteryzuje się dużą twardością. Jako produkt naturalny każdy kamień jest niepowtarzalny, więc poszczególne płyty mogą różnić się pod względem koloru i struktury.
Powierzchnia ma naturalne fugi i może przyjmować ciecze (po impregnacji silikonem ta właściwość może być zmniejszona, ale nie zlikwidowana). Tłuszcz, olej i inne ciecze powinny być natychmiast usuwane, aby nie pozostawiły trwałych plam. Gorące garnki należy stawiać na podstawkach, aby uniknąć porysowania.
Płyty z tworzyw mineralnych składają się z cząstek kamienia wymieszanych z syntetyczną masą. Właściwości płyty zależą od rodzaju użytej masy.